خبرروز

وقتی جمعی صاحب سمت در فدراسیون فوتبال دور هم جمع می‌شوند و چنین تصمیمی می‌گیرند، بدون آن‌که به تبعاتش فکر کرده باشند، باید به حال این فوتبال تاسف خورد.

جام حذفی در همه جای دنیا محلی است برای عرض اندام بازیکنان تیم‌های گمنام و ناشناسی که می‌خواهند در مصاف با تیم‌های بزرگ، توانایی‌های‌شان را به نمایش بگذارند.

اما فدراسیون فوتبال در یکی از تاریخی‌ترین تصمیماتش این جام را تعطیل می‌کند، تا به اذعان خودش شرط و شروط سرمربی خارجی تیم ملی را اجابت کرده باشد البته وقتی تصمیم گیرندگان این فوتبال، فوتبالی نباشند، انتظاری بیشتر از این هم نمی‌توان از خروجی جلسات‌شان داشت.

می‌نشینند و می‌گویند چون کارلوس کرش از ما خواسته جام حذفی را تعطیل کنیم پس ما هم این کار را می‌کنیم که بهانه به دستش ندهیم.

سرمربی پرتغالی تیم ملی تا همین چند روز پیش هم می‌گفت تعداد تیم‌های لیگ برتر باید کاهش پیدا کند؛ اتفاقی که آن هم برای راضی نگه داشتن مرد پرتغالی افتاد.

جام حذفی در فوتبال ما قدمتی 57 ساله دارد و از سال 1365 به این طرف، هیچ گاه تعطیل نشده است حتی در آن سال‌هایی که درگیر جنگ تحمیلی بودیم.

تصمیم گیرندگان وقت فوتبال، به این فکر نیفتادند که جام حذفی را تعطیل کنند؛ اما حالا نه به خاطر جنگ یا مصائبی از این دست که صرفا، برای صعود به جام جهانی این تصمیم غیرکارشناسی گرفته شد.

یکی نیست به سرمربی تیم ملی و اهالی فدراسیون بگوید مگر دیگر تیم‌های ملی هم برای راهیابی به جام جهانی فوتبال باشگاهی خود را تعطیل می‌کنند؟ فوتبال ما با ظرفیتی به مراتب کمتر از امروز، در همین 13 سال اخیر، دو بار دیگر هم طعم حضور در جام جهانی را چشیده است، بدون آن‌که جام حذفی را تعطیل کرده باشد.

رضا پورعالی - گروه ورزش

(متن خبر ... )