خبرروز

نهضتی که با شخصیت جامع حضرت روح‌الله پیوندی ناگسستنی دارد و شخصیتی که در واقع یک مکتب است و فقه، فلسفه، عرفان، سیاست، مدیریت و اخلاق را می‌توان در این مکتب آموخت و تبلور عینی آن را به نظاره نشست.

امام خمینی (ره) چه کرد؟ پرسش کوتاهی است که پاسخ آن در یک یادداشت به مثابه گنجاندن آب دریا در فنجان است! بیش از یک دهه پیش، رهبر فرزانه انقلاب اهداف تحقق نهضت امام را در جمع کارگزاران نظام برشمردند و این اهداف را به پنج مرحله 1) انقلاب اسلامی 2) تشکیل نظام اسلامی 3) ایجاد دولت اسلامی 4) ایجاد کشور اسلامی و 5) تشکیل دنیای اسلام تقسیم کردند.

بر این اساس، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در دوران نظام ستمشاهی و طاغوت و در عصری که «دین» بین مبارزین، افیون جامعه تلقی می‌گشت و بین قاطبه مردم، زدودن دین از صحنه اجتماع، لازمه دست‌یافتن به توسعه و تمدن برشمرده می‌شد، انقلاب اسلامی را پایه‌گذاری نمود و سپس آن را به مطالبه‌ای عمومی تبدیل کرد و با مدیریت و راهبری الهی سرانجام آن را در بیست‌ودوم بهمن سال 57 به ثمر نشاند تا اولین گام از گام‌های پنج‌گانه نهضت را محکم و استوار بردارد.

این مرحله که حدوداً 15 سال به طول انجامید با موانع و مشکلات بسیاری روبه‌رو بود که عبور از آنها جز با اعتماد کامل به وعده‌های الهی ممکن نبود. اعتمادی که در همه دوران زندگی امام چون خورشید می‌درخشید و دیگران نیز از نور و حرارت آن بهره‌مند می‌شدند.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مرحله دوم انقلاب یعنی پایه‌گذاری «نظام اسلامی» آغاز شد. مرحله‌ای که شاید در وهله اول مرحله‌ای سهل‌الوصول و در دسترس قلمداد می‌شد اما با سر برآوردن جریان‌های رنگارنگ و ایسم‌های مختلف، معلوم شد حتی برخی از آنهایی که ظاهراً با نهضت امام همراه بودند، یا از ابتدا اعتقادی به حاکمیت اسلام نداشتند و یا سلطه اندیشه‌های غیراسلامی آنها را در امکان تشکیل نظامی مبتنی بر احکام اسلام، با تردید روبه‌رو کرده بود.

در این مرحله بار دیگر امام خمینی(ره) با همان صلابت و همان توکل همیشگی «جمهوری اسلامی، نه یک کلمه کم، نه یک کلمه زیاد» را مطرح و سپس بستر تدوین قانون اساسی براساس آموزه‌های اسلام را فراهم کردند.

حضرت امام در دوران 10 ساله رهبری جمهوری اسلامی ایران، با مدیریت بی‌نظیر بحران‌های مختلف که هر کدام برای ساقط کردن نظامی کفایت می‌کرد، نظام نوپای اسلامی را مستحکم و اسباب پایداری آن را فراهم کردند.

به موازات تحقق این دو مرحله، امام تحولات مهم دیگری را نیز رقم می‌زدند. روشن کردن چراغ امید در دل ملت‌های مسلمان برای خروج از زیر یوغ نظام‌های مستبد، ترسیم راه طولانی پیش‌رو برای تحقق دیگر مراحل نهضت و تقویت روحیه خودباوری و اعتماد و عزت نفس برای پیمودن بقیه راه در دل ملت ایران از جمله این تحولات است.

نگاه به راه طولانی، دشوار، ناهموار و به نظر ناپیمودنی که پشت سر گذاشته‌ایم، ما را سرمست از توانستن می‌کند و راه طولانی‌تر، پیچیده‌تر و تجربه نشده پیش‌رو ممکن است ما را دچار حیرانی نماید. باید مراقب بود نه آن سرمستی مارا به آفت غرور مبتلا کند و نه این حیرانی، ما را به یأس.

در واقع مسیر نزدیک به نیم قرنی که پیموده شده، یعنی 15 سال دوران انقلاب و 33 سال تشکیل نظام اسلامی سرمایه گرانبهایی است برای پیمودن راه پیش رو و تحقق مراحل باقیمانده. و بدانیم آنچه موجب شده طی این 48 سال، از سنگلا‌خ‌ها و گردنه‌های صعب‌العبور، سربلند گذر کنیم، همان‌ها ما را در ادامه راه سربلند خواهد کرد و آنها چیزی نیست جز تمسک به اسلام،‌ اعتماد به وعده‌های الهی، وحدت و همبستگی و در کنار همه اینها نعمت امامت و رهبری.

مهدی فضائلی

(جام جم)

http://www.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100813832798